A paramedic with 23 years of experience looks back on moments when he provided help the impact the years have had on him. “You see things that are difficult to get off your retina. I pull up pictures like a slide projector. Sometimes from 10 or 15 years ago. Pictures, images. It looks like they are a bit burned into your lens.”

Together with frequent collaborator Jaap van Heusden and his partner, investigative journalist Carola Houtekamer I made this short documentary for dutch broadcaster HUMAN which was released at the same time as a frontpage article by Carola in the national paper NRC. We received the top journalistic award “Tegel” in 2022 for this project, in the “Interview” category.

Article:  
https://www.nrc.nl/nieuws/2022/12/02/wie-zorgt-er-voor-de-ambulancebroeder-die-net-een-kind-heeft-zien-sterven-a4149778 (dutch, paywall)

Link Short film:
npoplus.nl/blauwlicht (dutch, HD, paywall)
npostart.nl/blauwlicht (dutch)

Dutch synopsis:

Op allerlei plekken in en om de stad ziet een voormalig ambulancebroeder beelden voor zich van de momenten waarop hij hulp verleende aan een patiënt. Hier lag het ‘binkie’ op een bouwplaats dat om zijn moeder bleef roepen. Daar het jongetje dat frontaal door een stadsbus werd geschept. Daar het meisje met de vlechten dat verdronk in het kanaal. Na 23 jaar op de ambu staat een verzameling verhalen en gezichten op zijn netvlies gebrand.

Terwijl de camera doolt door de flarden blauw flitslicht in zijn geheugen, rijst de vraag: is het wel normaal dat één mens zoveel lijden moet zien? In deze indringende korte documentaire verbeelden filmmakers Jefta Varwijk en Jaap van Heusden (Gouden Kalf genomineerden en winnaars) de herinneringen van deze ambulanceverpleegkundige.

Filmmaker Jaap van Heusden over waarom hij het belangrijk vond om deze film te maken: "Ik verbaas me er de laatste jaren vaak over hoe we het lijden in onze samenleving naar de randen verplaatsen. Liefst uit het zicht. Geen begraafplaats om de kerk, maar weggemoffeld aan de snelweg. We ‘outsourcen’ het onder ogen komen van het lijden aan professionals."

Regisseur Jefta Varwijk vult aan: "Zorgverleners op de ambulance zijn dagelijks op pad en zien en ervaren dingen die wij in ons hele leven niet hoeven mee te maken. Er zijn onderzoeken die aantonen dat werken bij een ambulancedienst net zoveel psychische impact heeft als soldaten die betrokken zijn bij een vuurgevecht. Maar die oorlogsveteranen worden daarna opgevangen en er is een besef dat ze PTSS kunnen oplopen. We noemen ze veteranen.“